yolunun nereye gideceğini henüz bilmeyenler, sakın endişelenmeyin,,,, çünkü yalnız değilsiniz.

aslında isteğim sevdiğim şeylerden bahsetmekti ancak sevdiğim şeyleri düşünmeye, onlar hakkında bir şeyler yazmaya güç bulamadım.

ne bildiğim tek şey ne yapmak istemediğim. 

üstteki iki cümleyi yazalı tam iki ay geçmiş hatta iki ayı da geçmiş...

artık beni haftanın -yolda geçirdiğim zamanla beraber- altmış dokuz saati esir alan bir işim yok.

işsizliğimin ve haftada altmış dokuz saatimin bana kalışının on birinci gününde bazı şeyler daha çok kafama dank etmeye başladı.

sevdiğim şeyleri düşünüyorum.

sevdiğim şeylerden bahsetmek için başladığım bu yolda sanırım kendimi sarsıp, kafamı tamamen bunu düşünmeye vermedim.

fakat bu yoğunluğum yirmi iki yıllık hayatımın sadece ufak bir kısmında vardı.

peki ben daha öncesinde ne yapıyordum?

evet sorumluluklarım vardı.

evde ilgilenmem gereken işler, göz kulak olmam gereken bir küçüğüm ve ilgilenmem gereken büyüklerim vardı.

bir de ben vardım.

yalnız kalmaya ihtiyaç duyan bir ruhum vardı.

yalnız kalmak istediğim zamanlarda genelde hiçbir şey yapmam.

ciddi anlamda bir şey yapmam.

sanırım bu yüzden neleri sevip sevmediğim konusunda bir şeyler keşfedebilmek için de bir şeyler yapmamış oldum.

liseden bu yana hatta üniversiteye başladığım bunca zamandan bu yana hala değişen bir şey olmadı.

,,,,,,,,,,,,,,,,

bir an önce ekonomik özgürlüğümü elime alma arzusuyla yanıp tutuşuyorum. 

fakat bunu herkesin izlediği yollardan giderek değil kendi yolumu inşa ederek yapmak istiyorum.

bu yolun nasıl olacağını ya da nasıl inşa edileceğine karar vermeden önce yolun nereye gideceğine karar vermem gerekiyor.

ve sanırım bunun için daha önce neleri sevdiğimi bulmalıyım.

elimde neleri sevmediğime dair uzun bir liste var.

ve bunun tam aksine sevdiğime emin olduğum şeylerin listesi epey kısa.

,,,,,,,,,,,,,,,,

lisedeki bende bir cahil cesareti vardı. 

dört beş yıl öncesine dair kendimde en çok özlediğim şeylerden birisi kesinlikle bu.

,,,,,,,,,,,,,,,,

bu yazının sonunu nereye bağlasam bilemedim.

sadece bilinsin ki;

yolunun nereye gideceğini henüz bilmeyenler, sakın endişelenmeyin,,,, çünkü yalnız değilsiniz.

hatta belki, daha neleri sevdiğini bile bilmeyen ben gibi birçok insanla kıyasla çok daha güvendesiniz.